Bir tarafımız hep karanlıktı, hacimsel olarak varlığımızın doğası gereği
Gözümüzün aydınlığa yatkın olmayışı, renkleri sevmediğimizdendi belki
Sentetikti çünkü boyalar ve tiner bazlıydılar; uçucu değildi rengimizi belli edişimiz
Koyuydu belki, belki de derin; hem tüm renkler elbet siyaha solardı
Çünkü boyanan bir daha aklanamazdı, bu anlamda kirlenmekti belki renklenmek
Peşinen koyu olmak, kir tutmamak, renk tutmamaktı
ve ışığı soğurmaktı, bir tür fotosentezdi bize hayat enerjisi sağlayan
Buydu hayata karşı duruşumuz; kendimize yeterlilik
Işığı rengimizi belli etmek için yansıtmayacak kadar paylaşamazdık aslında
Gölge edenleri sevmez, gölge oyunlarını severdik çünkü biz; bir tarafımız aydınlıktı
Ama biz karanlık tarafımızla oynamayı severdik, bizim de yansımamız buydu işte
Sabahları ve gün batımını severdik mesela, gölgelerimizin uzayış zamanlarını
Gün ki bir aydınlık değildi, bir gölge yaratıcısıydı hep bizim için.
3 yorum:
sözcük oyununun için teşekkür ederim, böyle manidar şeyler pek yapılmaz bana, sürpriz bir armağan gibi geldi.
sevgiler.
Yorum Gönder