sadece son bölümü;
6 Kasım 2011 Pazar
finally free - dream theater
Bir önceki blogda negatif insanı Dream Theater'dan bir parça paylaşmıştı. Bu paylaşım vesilesiyle bir anda eskilere dönüş yaptım ve Dream Theater'ın en sevdiğim albümü olan Metropolice'i dinlemeye başladım. Burada da albümden seçtiğim Finally Free parçasının konser performansını paylaşayım dedim. Bu konseri defalarca izlemiştim ve Mike Portnoy'un performansına hayran kalmıştım. Hala inanılmaz geliyor. Özellikle bu parçanın son bölümündeki performansı ile tarihe geçti yani. Boşuna dünyanın en iyi davulcusu demiyorlar adama.
sadece son bölümü;
sadece son bölümü;
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
geldim. postalara bakarken bu yazıyı görüp hemen okudum. yorum yapmasam olmazdı. bu da olmazsa olmaz o yorumumdur; pek bir şeye benzememiş ya da benzemeyecek olsa da.
eşi benzeri bulunmayacak türden bir performans. duyup duyabileceğimizin en iyisi demekten çekinsem de öyledir. dediklerine tümüyle katılıyorum.
birkaç sözüm vardı ama lafı uzatır da uzatırım. bunun için de fazla yorgunum. özetle şöyle diyeyim: dream theater en iyilerden biri olmasına rağmen en sevdiğim grup değil. hatta çok fazla da dinlemiyorum eskiden beri. bunun nedenlerinden biri "gereğinden fazla kusursuz olmaları" olabilir. bak bu söylediğimi birlikte düşünelim isterim. tırnak içindeki kısmı özellikle ciddiye alıyorum. kusursuzluğa mesafeli yaklaşıyorum.
sevgilerimle.
Yorum Gönder